งานจิตอาสา
จิตอาสาเป็นใจที่นึกถึงผู้อื่น ต้องการช่วยแบ่งเบาความทุกข์ แบ่งปันความสุข คงเป็นเรื่องดีถ้าเราได้ทำงานอาสาเพื่อสังคมขนาดใหญ่ เช่น ดับไฟป่า เก็บขยะในทะเล ปลูกหญ้าทะเล แต่ถ้าเรายังไม่มีเวลาขนาดนั้น เราจะทำงานจิตอาสาเล็กๆ ก็ได้ เช่น การแยกขยะเศษอาหารช่วยให้คนงานเก็บขยะทำงานง่ายขึ้น การสละคิว สละที่นั่งให้ผู้ที่มีความจำเป็นมากกว่า
นอกจากได้ชื่นชมกับผลงานที่เราทำสำเร็จแล้ว ลองสังเกตใจของเราเมื่อได้ทำเรื่องสิ่งเหล่านี้ ลองดูว่าใจของเราในตอนนั้นว่าพองหรือแฟ่บอย่างไร
กล่องรับการบ้าน เมื่อฉันฝันเปลี่ยนโลก โดยความสุขประเทศไทย x Roundfinger
มา “เปลี่ยนโลก” ไปด้วยกัน แบ่งปันประสบการณ์และการเรียนรู้ของเราได้ที่นี่!
กิจกรรมสร้างแรงบันดาลใจเชิงรุกในวัยเรียน
พื้นที่ที่สามารถแสดงความคิดเห็นและแสดงความรู้สึก เพื่อให้เสียงของน้องๆ ในวัยเรียนที่มีต่อเรื่องจิตอาสาและสุขภาวะทางปัญญาได้รับการได้ยินและยอมรับ
เติมพลังบวกในหัวใจของจิตอาสาตาบอด
ฉันเป็นคนตาบอดที่มีชีวิตอยู่ในโลกมืดสนิท แต่ไม่เคยปล่อยให้ความสูญเสียการมองเห็นผ่านตาเนื้อคอยบั่นทอนจิตใจให้หม่นหมอง ยังคงใช้ชีวิตเช่นปุถุชนทั่วไปได้อย่างมีอิสระ เวลาว่างส่วนใหญ่ของฉันอุทิศให้กับการทำกิจกรรมจิตอาสาตามที่ต่างๆ อย่างแข็งขัน เชื่อเหลือเกินว่าความพิการไม่เคยมีคำว่าอุปสรรคในหัวใจ พร้อมมอบความสุขแก่ทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ฉันพร้อมเสมอที่จะสร้างประโยชน์สู่สาธารณะ แม้จะรู้สึกขาดความมั่นใจในกิจกรรมครั้งแรกๆ แต่เมื่อได้พบกัลยาณมิตรที่ร่วมอุดมการณ์ซึ่งหมั่นเติมพลังใจสม่ำเสมอ นานๆเข้าความหวั่นไหวค่อยๆ เลือนหายกลับแทนที่ด้วยความรู้สึกเปี่ยมสุขอิ่มเอม
จากนักดำน้ำจิตอาสาสู่นัก (อยาก) เขียนตาบอด
ในทะเลก็มีสวนสวย หันมองไปทางไหน ก็เห็นราวกับดอกกุหลาบสีขาวดอกใหญ่กำลังแบ่งบานเต็มไปหมด เหมือนเรากำลังเดินชมดอกไม้งาม ที่นี้คือ ใต้ท้องทะเลชุมพร เรากำลังดำน้ำ (สกูบ้า) ดูหอยมือเสือ ที่เรานำมาปล่อยไว้เมื่อวาน มีหอยมือเสือบางตัว อาจถูกกระแสน้ำพัดจนล้มลง ไม่สามารถตั้งตัวขึ้นได้ เราก็จะช่วยจับหอยมือเสือตั้งขึ้น หอยมือเสือขนาดเท่าฝ่ามือ เป็นหอยสองฝา ขณะนี้อ้าฝาออกเห็นเนื้อข้างในเป็นสีรุ้งสวยงาม เปลือกหอยสะอาดตาราวกับกลีบกุหลาบสีขาวกำลังคลี่แย้ม เมื่อฉันได้ใช้ชีวิต สะสมความสุขเข้าหาตัวเอง ความเต็มอิ่มที่ได้รับ ทำให้ฉันรู้สึกพอเพียง และอยากแบ่งปันสิ่งที่ฉันทำได้ให้กับสังคม ฉันเคยเป็นนักดำน้ำสกูบ้า ชอบท่องเที่ยวไปในโลกสีคราม ความตื่นตางดงามใต้ทะเล ที่ฉันได้ไปพบและชื่นชม เวลาผ่านไปความสมบูรณ์สวยงามก็ลดน้อยถอยลง ด้วยสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป และด้วยน้ำมือของผู้คน
เสกโรคซึมเศร้าให้เป็นรอยยิ้มด้วยกิจกรรมมนตร์อาสา
เพราะเริ่มไม่มีความสุขกับการใช้ชีวิต ทิพย์ชยพล ปารีณาพัฒน์นรีหรือ คุณเน จึงรวมกลุ่มทำงานจิตอาสา เหมือนที่เคยทำกิจกรรมสมัยเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในช่วงแรกยังไม่ได้มุ่งเน้นกิจกรรมใดเป็นพิเศษ จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมีโอกาสเข้ารับการอบรมที่จัดโดยธนาคารจิตอาสา “ตอนนั้นผมเป็นโรคซึมเศร้าเนื่องจากครอบครัวมีปัญหา ผมรู้สึกว่าชีวิตเริ่มดีขึ้นหลังจากได้ไปทำกิจกรรมจิตอาสา เพราะทำให้รู้สึกว่าเราเริ่มมีคุณค่าเพิ่มขึ้น รู้สึกว่าจิตอาสาช่วยชีวิตเราได้ เลยตั้งกลุ่มมนตร์อาสาขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าการทำงานอาสาเป็นเหมือนเวทมนตร์ที่ช่วยบำบัดคนที่เป็นซึมเศร้าหรือคนที่มีภาวะความเครียดในสังคมปัจจุบันให้มีความสุขมากขึ้นได้เพราะไม่ได้คิดหมกมุ่นแต่เรื่องของตนเอง”
สายใยรักกลางชุมชนแออัด
เมื่อเอ่ยคำว่า “ชุมชนแออัด” ภาพที่คนทั่วไปนึกถึงคือเด็กหน้าตามอมแมม บ้านมุงสังกะสีเรียงต่อกันเป็นแนวยาว ผู้ใหญ่มีอาชีพหาเช้ากินค่ำ เด็กส่วนใหญ่เรียนหนังสือแค่จบชั้นประถมก็ต้องออกมาช่วยพ่อแม่ทำงาน หลายคนมีลูกตั้งแต่วัยทีน ทิ้งให้ปู่ย่าตายายเลี้ยงหลาน เมื่อเงินไม่พอใช้ก็เข้าสู่วงจรของยาเสพติดวนเวียนเป็นวัฎจักรเช่นนี้จนเป็นเรื่องธรรมดา โอกาสที่เด็กสักคนจะหลุดพ้นออกจากวังวนปัญหาเหล่านี้จึงเปรียบได้กับแสงเทียนริบหรี่ที่พร้อมจะถูกลมพัดให้วูบดับในชั่ววินาที ชุมชนวัดดวงแขข้างสถานีรถไฟหัวลำโพงนับเป็นชุมชนที่มองหาแสงสว่างแห่งความหวังสำหรับเด็กเยาวชนให้ก้าวเดินออกจากวัฎจักรของเด็กวิ่งยาจนกลายเป็นทาสยาเสพติดได้ยาก แต่ด้วยเพราะมีผู้หญิงสองคนที่คอยช่วยดูแลสอดส่องให้ความรู้และความรักกับเด็กๆ แทนพ่อแม่ที่ไม่มีเวลาเอาใจใส่ จนเด็กๆ สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม คิดดี พูดดี ทำดี เปลี่ยนภาพลักษณ์ “เด็กสลัม”
