การภาวนา
การภาวนาไม่ได้หมายถึงการหลับตาทำสมาธิ หรือการเดินจงกรมเท่านั้น การภาวนาคือการพากายกับใจมาอยู่ด้วยกัน เราสามารถภาวนาได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา เราจะอนุญาตให้ตัวเองมีเวลาจิบกาแฟเงียบๆ สัก 10 นาทีได้ไหม ภาวนากับถ้วยกาแฟของเรา ที่ไหนก็ได้ เราอาจจะนั่งเงียบๆ ตรงไหนสักแห่งตามลมหายใจไปพร้อมกับรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น รับรู้ความรู้สึกภายใน รับรู้เสียงภายนอก ปราศจากการต่อสู้และเปลี่ยนแปลง เหล่านี้คือการภาวนา
ลองกลับมารับรู้สิ่งที่เป็นอยู่ทั้งในตัวเราและนอกตัวเรา เราอาจจะพบว่าเรากำลังคิดวุ่นวาย เรากำลังรู้สึกหงุดหงิด เราไม่นิ่งเลย เมื่อเรารับรู้ ยอมรับ และยิ้มได้ นี่คือความสุขจากการภาวนา
ความสุขจากการภาวนา
“เพลงไหนที่พี่ฟังแล้วมีความสุขมากที่สุดครับ เพราะอะไรครับ”
Q: เพลงไหนที่พี่ฟังแล้วมีความสุขมากที่สุดครับ เพราะอะไรครับ A: เพลง ฤดูที่แตกต่างของพี่บอยด์ โกสิยพงษ์ ครับ เพราะเนื้อเพลงพูดถึงสัจธรรม ไม่มีอะไรคงอยู่ตลอดไป
“เป็นประจำเลยค่ะ ตอนเห็นของแล้วอยากได้มาก แต่ซื้อมาแล้ว ไม่รู้ซื้อมาทำอะไร พอจะมีทางแก้มั๊ยค่ะ”
Q: “เป็นประจำเลยค่ะตอนเห็นของแล้วอยากได้มากแต่พอซื้อมาแล้ว ไม่รู้ซื้อมาทำอะไรเสียดายเงินพอจะมีทางแก้มั๊ยค่ะ” A: ต้องยอมรับว่า การซื้อเป็นความสุขประเภทหนึ่ง และเป็นความสุขประเภทฉับพลันเสียด้วยคือซื้อปุ๊ปก็รู้สึกมีความสุขขึ้นปั๊บแต่ถ้าเราลองคิดดูดีๆ
“อยากปฏิบัติธรรม แต่จะปฏิบัติทีไรต้องลางานเป็นอาทิตย์ทุกที พอจะมีวิธีปฏิบัติที่เหมาะกับพนักงานออฟฟิศบ้างมั๊ยค่ะ”
Q: “อยากปฏิบัติธรรมแต่จะปฏิบัติทีไรต้องลางานเป็นอาทิตย์ทุกทีพอจะมีวิธีปฏิบัติที่เหมาะกับพนักงานออฟฟิศบ้างมั๊ยค่ะ“
“ทำไมความสุขถึงมีแป๊ปเดียว แต่ความทุกข์ถึงอยู่นาน”
Q: “ทำไมความสุขถึงมีแป๊ปเดียว แต่ความทุกข์ถึงอยู่นาน” A: ผมคิดว่าเรื่องความสุขความทุกข์นั้นมันไม่มีสั้นหรือยาวครับ เพราะมันเป็นสัจธรรมซึ่งหมายถึงความจริงที่เกิดจากใจตัวเอง
“ความสุข คืออะไรคะ”
Q : “ความสุข คืออะไรคะ” A : ความสุข คือ ความรู้สึกที่เป็นบวก ปลอดโปร่ง ไร้สิ่งบีบคั้น ขณะเดียวกันก็ไม่บีบคั้นกายและใจ พุทธศาสนาเรียกว่า สุขเวทนา ซึ่งมีทั้งความรู้สึกสุขทางกาย และสุขทางใจ (กายิกสุข และเจตสิกสุข) หากแยกประเภทของความสุขตามแหล่งที่มา จะมีสองประเภทใหญ่
ความสุขจากการภาวนา
ความสุขแบบนี้มันยั่งยืน ไม่หายจากเราไปง่ายๆ หากจะมีใครถามหาหนทางไปถึงความสุขที่จริงแท้แน่นอน ‘การภาวนา’ เป็นทางสายนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย คนที่ผ่านการปฏิบัติภาวนาจะทราบดีว่า จิตที่เป็นสมาธิมีความสุขสงบเย็นเพียงใด