JitArsa UP!

หนูรู้สึกว่า พวกเราทุกคนในวันนี้ พวกเราเหนื่อยกับชีวิตตัวเองมากๆ แล้ว หนูอยากให้ตัวหนูมีความสามารถที่จะทำให้ใครสักคนรู้สึกดีขึ้นมาได้ แม้ว่ามันนั้นมันจะเป็นวันที่แย่ที่สุดของเขา หนูอยากช่วยตรงนี้ แค่ช่วยได้บ้างก็ยังดี

.

ตั้งโอ๋เป็นหนึ่งในนักเรียนที่ได้เข้าร่วมกิจกรรม JitArsa UP! กิจกรรมที่ธนาคารจิตอาสาร่วมกับโรงเรียนมัธยมในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานครจัดขึ้นเพื่อสร้างแรงบันดาลใจเชิงรุกและเสริมทักษะให้แก่นักเรียนในระดับมัธยม ในด้านการพัฒนามิติสุขภาวะทางปัญญาผ่านมุมมองในการเป็นจิตอาสา และใช้โอกาสนี้ รับฟังความคิดเห็น ความรู้สึก และมุมมองของนักเรียนมัธยม (วัยรุ่นตอนต้น) รวมไปถึงการรับฟังความฝัน และแรงบันดาลใจของพวกเขาด้วย

.

บทความนี้ เรียบเรียงขึ้นจากการสัมภาษณ์ ตั้งโอ๋ – น.ส.นันท์นภัส วิศรุตาวงศ์ นักเรียนชั้น ม. 3 ซึ่งเป็นนักเรียนในระดับมัธยมต้นเพียงคนเดียวในสภานักเรียนที่ได้ร่วมในกิจกรรมจิตอาสาอัพ ของโรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์ — ลองมาฟังกันว่า น้องเล็กคนนี้คิดอะไรอยู่

ทำไมตั้งโอ๋จึงสนใจเข้าร่วมกิจกรรมนี้คะ

พอได้ร่วมทำกิจกรรมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง จำได้ไหม
จำได้ค่ะ หนูตื่นเต้น แต่วันนั้นมันเป็นวันที่หนูรู้สึกไม่ค่อยดีตั้งแต่เช้าเลย มันเป็นวันที่หนูรู้สึกแย่มากๆ

หนูประทับใจมาก จากวันแย่ๆ กลายเป็นวันที่ดีและน่าจดจำ เพราะมีคนฟังเรา หนูก็เลยคิดว่า ในโอกาสต่อๆ ไปหนูก็ควรจะหยุดเรื่องของหนูเพื่อรับฟังคนอื่นๆ บ้าง เพื่อจะช่วยให้คนอื่นๆ เขามีวันดีๆ แบบนี้บ้าง

แค่การฟังครั้งเดียว สร้างแรงบันดาลใจให้ตั้งโอ๋ขนาดนี้เลยเหรอคะ
หนูคิดว่า “ผู้ฟังที่ดี” เป็นสิ่งที่หายากนะคะ สำหรับพวกเราที่อยู่ในสมัยนี้ — เพราะทุกคนอยากจะพูด อยากจะเล่าเรื่องที่ตัวเองไปเจอมาก เรื่องที่อยู่ในใจ เรื่องที่ตัวเองได้รับมา ไม่ค่อยมีคนอยากฟังเรื่องของคนอื่นหรอก ดังนั้นถ้าเราได้เจอคนที่เขาอยากฟังเราจริงๆ คนแบบนี้อาจจะมีแค่ 1 คน หรือ 2 คน ที่อยู่บนโลก หนูว่าแค่นี้ก็น่าจะถือได้ว่าเราโชคดีแล้ว

จริงๆ แล้วเช้าวันนั้น พี่คนที่เขาจับคู่กับหนู เราไม่ได้สนิทกันมาก่อนนะคะ เขาเป็นพี่ที่อยู่ในสภานักเรียน เขาเรียนอยู่ชั้นม.5 แต่หนูอยู่ชั้น ม.3 ก็ไม่ค่อยคุ้นกันเท่าไร และหนูไม่ได้คาดหวังอะไรด้วย แต่กลายเป็นว่า การฟังของพี่ในวันนั้น ทำให้หนูกล้าเปิดใจ แล้วทุกอย่างก็กลายเป็นเรื่องดีมากๆ เลยค่ะ ประสบการณ์ในวันนั้นทำให้หนูรู้สึกว่าหนูอยากเป็นผู้ฟังที่ดีสำหรับคนอื่นและตัวเองด้วย

หนูว่าทุกวันนี้ พวกเราทุกคนล้วนมีเรื่องที่อยู่ในใจ ไม่ค่อยมีใครอยากฟังใครหรอก แต่ถ้าเราวางเรื่องของเราลงก่อน ฟังคนข้างหน้า

หนูว่า ถ้าหนูทำให้ใครสักคนยิ้มได้ ถ้าทำให้วันนั้นของใครสักคนเป็นวันดีๆ ได้ หนูคงมีความสุขยิ่งกว่าเขาอีก

การที่เราสามารถทำให้ใครบางคนรู้สึกดีมันเป็นสิ่งที่วิเศษมาก หนูก็เลยอยากฝึกสิ่งนี้ค่ะ หนูรู้สึกว่า พวกเราทุกคนในวันนี้ พวกเราเหนื่อยกับชีวิตตัวเองมากๆ แล้ว หนูอยากให้ตัวหนูมีความสามารถที่จะทำให้ใครสักคนรู้สึกดีขึ้นมาได้ แม้ว่ามันนั้นมันจะเป็นวันที่แย่ที่สุดของเขา

หนูอยากช่วยตรงนี้ แค่ช่วยได้บ้างก็ยังดี

ขอโทษนะคะ ตั้งโอ๋มีเหตุการณ์ส่วนตัว หรือมีเรื่องราวที่สนใจเฉพาะที่ทำให้สนใจเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ
หนูชอบกิจกรรมเพื่อพัฒนาศักยภาพตัวเองค่ะ หนูก็เลยทำกิจกรรมเยอะมากอย่างที่บอกไปแล้ว และหนูก็ชอบกิจกรรมด้านจิตใจด้วยเพราะพี่สาวของหนูเป็นซึมเศร้า เรามีกันสองคน อายุห่างกันปีครึ่ง หนูคิดว่าถ้าหนูรู้จักการฟัง ถ้าหนูมีความรู้ในการที่จะฟัง พี่สาวของหนูก็คงกล้าพูดกับหนู กล้าเล่าเรื่องที่เขาประสบมาให้หนูฟังมากขึ้น

แล้วพอตั้งโอ๋ได้รู้จักการฟัง มีประสบการณ์ทั้งการเป็นผู้เล่า และเป็นผู้ฟัง ตั้งโอ๋รู้สึกว่าฟังพี่มากขึ้นไหมคะ
หนูรู้สึกว่า หลังจากที่รู้จักการฟัง หนูสนิทกับพี่มากขึ้น ซึ่งจริงๆ เราก็สนิทกันอยู่แล้ว พี่บอกกับหนูว่า “ฉันรู้สึกว่า เดี๋ยวนี้ฉันมีอะไรฉันก็เล่าให้แกฟังตลอดเลย” ซึ่งหนูดีใจที่เขาบอกหนูแบบนั้น

หนูว่าการที่เรากลับเข้าบ้านแล้วได้เจอคนในครอบครัวที่ยินดีดูแลเราจริงๆ คนที่รองรับเราจริงๆ คอยฮีลใจ (heal) เราได้จริง มันหาได้ยากมากในสังคม

นอกจากการฟังแล้ว จิตอาสาอัพ ชวนให้ตั้งโอ๋ทำอย่างอื่นอีกไหมคะ
ตอนนี้หนูบันทึก บันทึกสิบเรื่องดี (10 good things) ค่ะ จริงๆ หนูรู้จักแบบฝึกหัดนี้มาก่อนแล้ว แต่หนูไม่ได้สนใจมาก ไม่คิดว่ามันจะส่งผลดีอะไรมากนัก หนูทำบ้างเพราะมันช่วยให้หนูรู้สึกดี แต่ระยะหลังหนูทำเป็นประจำเลยค่ะ หนูว่าแบบฝึกหัดนี้ทำทำให้เห็นคุณค่าในตัวเอง หนูเห็นสิ่งดีๆ ประจำวัน มันทำให้เห็นว่าในวันนั้นของเราที่บางทีมันแย่ๆ หรือเฉยๆ แต่จริงๆ แล้วมันมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นด้วย

อีกเรื่องที่หนูชอบคือ 8 ร่องการฟัง มันช่วยให้หนูเป็นผู้ฟังที่ดีมากขึ้น — คือหนูไม่ได้มั่นใจขนาดว่าหนูเป็นผู้ฟังที่ดีแล้วนะคะ แต่ มันทำให้หนูรู้จักใส่ใจคนอื่นมากขึ้น เช่น หนูไม่ควรทำด่วนสรุป เวลาคุยกันหนูไม่เกทับ หรือ ไม่แย่งซีน เพราะก็คงไม่มีใครชอบหรอก ใช่ไหมคะ … หรือการพูดแทรกโดยที่เขายังพูดไม่จบ หนูว่า 8 ร่องการฟัง มันอยู่ในชีวิตมากๆ พอรู้เรื่องหนูก็ระวัง พอนึกได้ก็ไม่ทำ เพราะมันทำให้อีกฝ่ายอึดอัด

หนูว่า 8 ร่องการฟัง เป็นเหมือนตัวช่วยให้หนูเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ฟังที่ดีมากขึ้น

ตั้งโอ๋คิดว่า ‘จิตอาสาอัพ’ มีส่วนในการ ‘up’ ตัวหนู หรือสภานักเรียนบ้างไหมคะ
หนูว่า หนูมองโลกเปลี่ยนไปนะคะ เหมือนกับว่าการที่ได้เข้ามาทำกิจกรรม ได้อยู่ในการอบรม 3 ครั้ง (ซึ่งหนูอยู่แค่ 2 ครั้ง) เป็นประโยชน์มากเลย สิ่งสำคัญสำหรับตัวหนูก็คือ การได้เจอคนที่เขาทำดีกับหนูขนาดนี้ ทำให้หนูมี motivation ในการทำดีกับคนอื่นต่อๆ ไป

สิ่งที่ส่งผลกับสภานักเรียน — หนูรู้สึกว่ากิจกรรมนี้ทำให้พี่ๆ คนอื่นๆ ในสภานักเรียนที่หนูเคยคุยด้วย คนที่เคยจับคู่สนทนากัน พวกเราสนิทกันมากขึ้น พวกเรารับรู้เรื่องราวของแต่ละคนมากขึ้น ปรึกษากันได้ ฟังกันได้มากขึ้น เข้าใจกัน บางทีหนูรู้สึกว่าจิตอาสาอัพทำให้สภานักเรียนเป็นครอบครัวที่สอง เราเป็นครอบครัวเดียวกันมากขึ้น

จริงๆ แล้ว ถ้าเปิดใจทำกิจกรรมนี้จริงๆ หนูว่ามันไม่ใช่กิจกรรมที่ทำ 3 ครั้งแล้วจบไป ยังทำต่อไปได้เรื่อยๆ เอาไปฝึกใช้เรื่อยๆ ความสนิทสนมกัน การปฏิบัติตัวต่อกัน ก็จะยิ่งพัฒนาไปอีก มันเป็นกิจกรรมที่ไม่จบค่ะ

.

ขอบคุณตั้งโอ๋มากๆ ทั้งขอบคุณที่เล่าให้พวกเราฟังอย่างเปิดหัวใจ และขอบคุณปณิธานอันยิ่งใหญ่ของนักเรียนตัวน้อยๆ คนนี้ ขอบคุณมากๆ

โรงเรียนที่สนใจร่วมในโครงการจิตอาสาอัพในปี 2566 กรุณาติดต่อที่ อีเมล: nuengruethai.jbank@gmail.com