Q: เราสามารถทำใจให้สงบจากความห่วงลูกได้อย่างไร

A: เป็นคำถามที่โดนใจมาก เพราะช่วงหนึ่ง สมัยที่ยังเป็นฆราวาส หลวงแม่มีความทุกข์จากเรื่องนี้เลยทีเดียวแหละ

มีลูกชาย ๓ คน อยู่ในวัย ๙ ขวบ ๗ ขวบ และ ๕ ขวบ  กังวลถึงอนาคตของเขามาก

และกลัวว่าหากเรามีอันเป็นไปเสียก่อน  ลูกจะทำอย่างไร (อดีตสามีเป็นทหาร ต้องไปประจำการต่างจังหวัดตลลอดเวลา)

ตอนนั้น กังวลมาก ตัวผอมมากทีเดียว ไม่มีสง่าราศีเอาเสียเลย

วันหนึ่งนั่งมองดวงอาทิตย์ที่กำลังลับฟ้าในตอนเย็น  เกิดความโพลงขึ้นมาในใจว่า

ดวงอาทิตย์ก็ตกแบบนี้ ทุกเย็น ไม่ว่าจะมีเรามานั่งมองหรือไม่

ทำไมเราให้ความสำคัญกับตนเอง ราวกับว่า พระอาทิตย์จะไม่ตก หากไม่มีเรามานั่งดู

ย้อนกลับมาที่ลูก  เขาก็มีบุญบารมี กรรม ของเขา จึงส่งผลให้เขามาเกิด

แม้ไม่มีเรา เขาก็อยู่ต่อไปได้  พอคิดอย่างนี้เป็น จิตมันก็ปล่อยวาง จากความยึดมั่นว่า ต้องเป็นเราเท่านั้น ที่จะดูแลลูกได้

ขอขอบคุณสำหรับคำถาม เพราะคิดว่าจะเป็นคำตอบให้อีกหลายๆคน

ธัมมนันทา