Q: ได้ยินเกี่ยวกับความสุขจากการภาวนา และได้สัมผัสบ้างในบางครั้งกับตนเอง แต่ก็ยังพบว่าความสุขที่เกิดจากการภาวนายังน้อยกว่ากิเลสที่เกิดขึ้นค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความเบื่อ ความขี้เกียจ ทำอย่างไรถึงจะก้าวข้ามจุดนี้ไปให้ได้คะ

A: เราจะไม่เบื่อหน่าย หากเราประสบผลของการภาวนาซึ่งนำไปสู่ความสุขที่ยั่งยืน

แต่ผลของการภาวนาดังเช่นผลของการงาน การเรียนหนังสือ และกิจกรรมอื่นๆในชีวิตไม่สามารถเกิดขึ้นได้ภายในวันสองวันค่ะ

แต่ใช้เวลาเช่นการทำสมาธิ เราจะประสบผลเมื่อเราทำอย่างต่อเนื่อง
เมื่อได้ผลเราก็อยากจะปฏิบัติต่อไป ความเกียจคร้านจะแปรเปลี่ยนเป็นวิริยะอุตสาหะ ความเบื่อหน่ายจะเปลี่ยนเป็นพลกำลัง

ในการที่จะทำให้เราอยู่กับการภาวนาได้ตลอดเวลา

เราจึงต้องเริ่มด้วยการมีปณิธานที่มั่นคงที่จะเพิ่มมิติการภาวนาให้กับชีวิต

ตั้งจิตเป็นปณิธานว่าเราจะภาวนาทุกวันอย่างน้อย 10-15 นาทีหลังตื่นนอน

เมื่อตั้งปณิธานแล้ว เราต้องรู้หลักปฏิบัติอย่างชัดเจนว่า เราจะภาวนาอย่างไรใน 10 นาทีนั้น

ถ้าไม่รู้หลักเช่นปล่อยให้จิตวอกแวกในช่วงภาวนา เราก็ย่อมเบื่อหน่ายอย่างแน่นอน

วิธีการภาวนาที่ชัดเจนย่อมช่วยให้เราประสบผล และเมื่อประสบผลจากการภาวนาสั้นๆแล้ว

เราจะอยากปฏิบัติเพิ่มเติมจนวันหนึ่งเราจะรู้สึกว่าชีวิตของเราไม่สามารถแยกจากการภาวนาได้

เมื่อถึงเวลานั้น ไม่ว่าชีวิตภายนอกจะถูกท้าทายด้วยเรื่องราวอย่างไร

เราจะพบว่าเราก็จะยังคงมีความสุขอยู่ได้ และสามารถยืนหยัดท่ามกลางเกลียวคลื่นแห่งสังสารวัฏ

 

กฤษดาวรรณ เมธาวิกุล