Q: เวลาเห็นเพื่อนโพสต์เฟสบุ๊คได้ไปเที่ยวทะเลเที่ยวต่างประเทศจะรู้สึกแอบอิจฉา พอเวลาตัวเองได้ไปเที่ยวหนูก็ชอบโพสต์รูปมาอวด มันเป็นเพราะอะไร

Q: หนูลองๆสังเกตตัวเองหลายทีแล้วว่า เวลาเห็นเพื่อนโพสต์เฟสบุ๊ค ได้ไปเที่ยวทะเล เที่ยวต่างประเทศ จะรู้สึกแอบอิจฉาประจำ พอเวลาตัวเองได้ไปเที่ยว หนูก็ชอบโพสต์รูปมาอวดให้คนอื่นอิจฉาเหมือนกัน พอมานึกๆดู ก็สงสัย เออ ไม่รู้ทำไมถึงต้องทำ คือมันเป็นเพราะอะไร แล้วมีวิธีแก้ยังไงคะ

A: ก่อนอื่น..ต้องชื่นชมหนูก่อน ที่รู้จัก รู้ทันตัวเอง และกล้าที่จะยอมรับว่ามีความอิจฉาเพื่อน มันเป็นอะไรที่ดีนะคะ ที่เรารู้จักเห็นความไม่น่ารักในบางขณะของตัวเอง ดีกว่าไปเฝ้ามองความไม่น่ารักของคนอื่นซะอีกพี่ว่า… เพราะง่ายๆ คนอื่นจะขึ้อิจฉามากน้อยแค่ไหน มันก็ไม่ใช่เรื่องของเรา แต่เราขี้อิจฉาเนี่ยสิมันเรื่องของใจเราล้วนๆ เพราะคนที่ทุกข์ใจคือหนูเอง ลองคิดดูเล่นๆนะคะ คนส่งรูปให้ดู แทนที่จะดูวิวทิวทัศน์แล้วชื่นชมในสิ่งที่เราไม่เคยเห็น ไม่ได้สัมผัส แล้วนึกยินดีกับเค้าว่า เออหนอ..โชคดีจังที่ได้ไป แล้วก็ขอบคุณนะที่เอามาให้เราดู ได้เปิดหูเปิดตา ซึ่งอาจจะกลายเป็นจุดมุ่งหมายให้เราทำงานเก็บเงิน เพื่อที่จะไปเห็นของจริงๆกันซักครั้งในชีวิต (ในกรณีที่มันสวยมากจริงๆ และคิดว่ามันโคตรใช่)

เห็นมั้ยว่า ไอ้สิ่งที่อยู่ข้างหน้ามันถูกบดบังด้วยความอิจฉาที่หนูรู้สึกได้เอง มันคงร้อนๆแน่นๆในอกสินะ ฮ่าๆๆๆ ทำไมพี่จะไม่รู้ เพราะพี่ก็เคยเป็นเหมือนกัน เอาเข้าจริง ไอ้ความอิจฉาหรือริษยาเนี่ย มันก็มีกันอยู่ในใจของคนเราแทบทุกคน เพียงแต่ว่า เค้าปล่อยให้มันออกมาทำร้ายคนอื่นหรือเปล่าต่างหาก ในระดับของหนู ก็ถือว่ายังดี ทำร้ายแค่ตัวเอง แต่ถ้าระดับมากกว่าหนู อาจถึงขั้นวิ่งกรูเข้าไปทำร้ายผู้อื่น เพียงเพราะว่าเค้ามีดีกว่าเราก็เป็นได้ ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าเรากับเพื่อนชอบคนๆเดียวกัน แต่คนๆนั้นกลับชอบเพื่อนเราซะนี่… แทนที่เราจะยินดีที่เพื่อนมีคนชอบ กลับแอบไปเม้าท์พูดข้อเสียของเพื่อนให้คนที่ชอบเพื่อนฟัง หวังให้เค้ามองเพื่อนเราลบลงบ้าง..นิดหน่อยก็ยังดี หรือถ้าให้ดีถูกใจเรา อาจอยากพูดให้เค้ามาชอบเราเลยด้วยซ้ำ

เห็นมั้ยคะว่า ไอ้ความอิจฉาเนี่ย มันไม่เข้าใครออกใคร ที่นี้เราลองมาแบ่งระดับของมันเล่นๆดีมั้ยคะ

1. คิดว่าตัวเองดีกว่าชาวบ้าน พอเค้าดีเท่าขึ้นมา ก็เคืองเค้า

2. คิดว่าตัวเองเสมอชาวบ้าน พอเค้าดีกว่าขึ้นมา ก็เคืองเค้า

3. คิดว่าตัวเองด้อยกว่าชาวบ้าน เค้าอยู่เฉยๆก็เคืองเค้า

นั่นไง! เห็นมั้ยว่ามันมีแต่ทุกข์กับทุกข์ทั้งนั้น แล้วหนูยังอยากจะแบกทุกข์ไว้อีกเหรอคะ แบ่งๆมันออกจากใจไปซะบ้าง หัดมองให้เห็นมันอยู่บ่อยๆ แล้วก็ปล่อยมันไป รู้จักยอม รู้จักให้ มันก็ดีขึ้นเองล่ะมั้ง…พี่ว่า