“ทำไมความสุขถึงมีแป๊ปเดียว แต่ความทุกข์ถึงอยู่นาน”

Q: “ทำไมความสุขถึงมีแป๊ปเดียว แต่ความทุกข์ถึงอยู่นาน”

A: ผมคิดว่าเรื่องความสุขความทุกข์นั้นมันไม่มีสั้นหรือยาวครับ เพราะมันเป็นสัจธรรมซึ่งหมายถึงความจริงที่เกิดจากใจตัวเอง ความสั้นหรือยาวนั้นมันก็อยู่ที่ใจ ถ้าใจเราไม่มั่นคงหรือไม่ก็เกิดความสุขแล้วแต่เรายังใจว๊อกแว๊ก ตัวเรานั่นแหละที่มีใจไม่มั่นคงครับ

อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่าดอกไม้กับขยะ มันมีกลิ่น ส่วนความหอมความเหม็นมันอยู่ที่ใจเราเอง หาใช่อยู่ที่ดอกไม้กับขยะไม่

ลองคิดทบทวนดูอีกสักครั้งเถอะครับ ถ้าเราเห็นใจผู้อื่น ทำให้เราใจดี มันคือความสุขซึ่งปลอดแล้วจากความทุกข์

ระหว่างที่เรายืนอยู่ตรงหน้าดอกไม้และขยะนั้น ขอให้เราหยุดจริงๆ อย่าเอากิเลสเข้าไปใส่มัน ถ้าเราอดคิดไม่ได้ว่าขยะมันเหม็นมันก็จะเหม็น ขอโทษนะครับ สุนัขมันคิดว่าขี้หอม ขี้มันจึงหอมสำหรับสุนัข เพราะสุนัขมันคุมสติไม่ได้ใช่หรือเปล่าครับ

สำคัญอยู่ที่ว่าตัวเราเองเห็นขยะแล้วคุมสติให้ได้ แล้วพยายามพิจารณาว่าขยะที่อยู่ตรงหน้า ความรู้สึกของเรานั่นแหละที่มันทำให้เหม็น

 

ขอบคุณครับ

บ้านระพี สาคริก พหลโยธิน 41 จตุจักร กรุงเทพฯ 10900

ระพี สาคริก

1 พฤษภาคม 2557

 

ความสั้นหรือยาวนั้นมันก็อยู่ที่ใจ ถ้าใจเราไม่มั่นคงหรือไม่ก็เกิดความสุขแล้วแต่เรายังใจว๊อกแว๊ก ตัวเรานั่นแหละที่มีใจไม่มั่นคงครับ