Q : ตั้งแต่เป็นโรคซึมเศร้า ไม่เคยรับรู้ถึงความสุขและความรัก ที่คนรอบข้างส่งมาให้เลยค่ะ พอมองไปทางไหนก็เจอแต่คนที่ไม่เข้าใจ เจอแต่คำพูดที่ทำให้รู้สึกแย่ ทั้งๆที่คำพูดเหล่านั้น สำหรับคนที่ไม่ป่วย มันก็คงไม่รุนแรงอะไร รู้สึกว่าเข้ากับใครในสังคมไม่ได้ และคิดอยู่เสมอว่า การหลับไปตลอดกาล น่าจะเป็นทางออก ควรทำอย่างไรดีคะ?

A : คุณมิอาจรับรู้ถึงความสุขและความรักของคนรอบข้างได้

คงเป็นเพราะคุณมองเห็นแต่คนที่ไม่เข้าใจคุณ หรือได้ยินแต่คำพูดที่ทำให้รู้สึกแย่

อาตมาเชื่อว่าคนที่รักคุณ เข้าใจคุณ และชื่นชมคุณมีอยู่ไม่น้อย

แต่คุณมองไม่เห็น เพราะมัวแต่จดจ่อแต่สิ่งที่เป็นลบดังที่กล่าวมาข้างต้น

ใจของคนเราเหมือนแก้ว  ถ้ามีน้ำเต็มแล้ว จะเติมน้ำใหม่ลงไปเท่าไหร่ มันก็ล้นออกหมด

เป็นเพราะใจคุณเก็บแต่เรื่องไม่ดีเต็มไปหมด สิ่งดี ๆ ที่มีอยู่รอบตัวคุณจึงไม่สามารถพรั่งพรูสู่ใจคุณได้

ควรปล่อยสิ่งที่ไม่ดีทิ้งไปบ้าง  อย่าไปเก็บให้รกใจ  แล้วใจคุณจะเปิดรับสิ่งดี ๆ รอบตัวได้ง่ายขึ้น

อย่างไรก็ตามช่วงแรก ๆ ควรหมั่นสังเกตความสุขและความรักที่คนรอบข้างมอบให้

แล้วใจคุณจะรับรู้สิ่งดี ๆ เหล่านั้นได้มากขึ้นเป็นลำดับ

 

อาตมาอยากแนะนำให้คุณหาโอกาสทำสิ่งที่ใช้มือไม้บ้าง

เช่น ถักโครเชต์  ทำสวน  จัดดอกไม้  วาดรูป รวมทั้งออกกำลังกาย

กิจกรรมเหล่านี้จะช่วยให้คุณหมกมุ่นกับความคิดที่เป็นลบน้อยลง

ปล่อยวางได้มากขึ้น  หากอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ จิตก็จะวกกลับมาครุ่นคิด

กับสารพัดเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่  ควรหากิจกรรมต่าง ๆ ที่ใช้ความคิดแต่น้อย

ใช้กายมาก ๆ  จะช่วยให้คุณคลายความซึมเศร้าได้

 

ธรรมและพร

พระไพศาล